DE ZOEKTOCHT NAAR DAT ENE LIED
Hoewel de herfstmaanden niet bij uitstek populaire trouwmaanden zijn, hebben wij toch een paar mooie herfsthuwelijken op stapel staan. We hebben de gesprekken met de bruidsparen al weer gevoerd en zo ook onze repertoirelijst weer aangevuld. Want met elk huwelijk groeit onze liedjeslijst.
Onze visie is dat muziek tijdens de ceremonie nog meer impact heeft als het bruidspaar zelf de liedjes kiest. Daar willen we dan ook altijd aan voldoen. Maar zelden hoeven wij “nee” te verkopen. Altijd gaan we als een soort Sherlock Holmes op zoek naar de instrumentale versie van de verzoeknummers. Wanneer het om een liedje gaat dat op het moment van ons gesprek populair is en in vele hitlijsten staat zal die zoektocht niet zo lang duren.
Maar voor C&C moesten we ons speurtalent toch iets langer gebruiken. Want dat ene liedje, Take my hand, was onvindbaar. Dat was ook niet zo raar, want het is geschreven en gezongen door een, in Nederland onbekende, jonge countryzangeres uit Nashville. Nergens, ook via onze bronnen in Amerika niet, konden we dat ene liedje vinden… We lieten het er niet bij zitten, want de song was te mooi en te toepasselijk om bij een huwelijksvoltrekking te zingen.
We trokken de stoute schoenen aan en zochten via FaceBook Messenger contact met de zangeres. Ondanks het tijdsverschil kregen we nog dezelfde dag een bericht terug. Wij hadden uitgelegd dat we haar song heel graag zouden willen zingen tijdens een ceremonie in Nederland. Zij voelde zich vereerd en zou, net als ze bij dit soort verzoeken uit haar eigen land doet, de instrumentale track aan ons opsturen. Ze vroeg er wel een vergoeding voor. Dat vonden wij niet meer dan logisch….
Drie dagen na ons eerste contact met Emily Hackett konden wij ons bruidspaar berichten dat wij hun favoriete song zullen zingen bij binnenkomst van de bruid.